اخبار

ماشین‌های بازرسی اشعه ایکس در تشخیص فلزات و اجسام خارجی به شدت به فناوری تشخیص داخلی و الگوریتم‌های خود متکی هستند. به عنوان مثال، فلزیاب ها (شامل فلزیاب های غذایی، فلزیاب های پلاستیکی، فلزیاب های مواد غذایی آماده، فلزیاب های مواد غذایی آماده و غیره) عمدتاً از اصل القای الکترومغناطیسی برای تشخیص اجسام خارجی فلزی استفاده می کنند. هنگامی که یک جسم فلزی وارد ناحیه تشخیص فلزیاب می شود، میدان مغناطیسی تعادل ایجاد شده توسط فرستنده و گیرنده را مختل می کند و تغییر سیگنالی را در گیرنده ایجاد می کند که زنگ هشدار را ایجاد می کند و وجود جسم خارجی فلزی را نشان می دهد.

اما برای اجسام خارجی غیر فلزی مانند سنگ، شیشه، استخوان، پلاستیک و غیره فلزیاب نمی تواند مستقیماً آنها را تشخیص دهد. در این حالت، انواع دیگر دستگاه های تشخیص جسم خارجی مانند دستگاه های بازرسی اشعه ایکس (که به نام دستگاه های بازرسی جسم خارجی با اشعه ایکس یا دستگاه های بازرسی جسم خارجی اشعه ایکس نیز شناخته می شود) برای انجام بازرسی لازم است.

دستگاه بازرسی اشعه ایکس از قابلیت نفوذ اشعه ایکس برای شناسایی و تشخیص اجسام خارجی فلزی و غیرفلزی داخل جسم با اندازه گیری درجه تضعیف اشعه ایکس پس از نفوذ به جسم مورد بازرسی و ترکیب فناوری پردازش تصویر استفاده می کند. اشعه ایکس می تواند به بیشتر مواد غیر فلزی نفوذ کند، اما در هنگام مواجهه با مواد با چگالی بالا مانند فلزات، تضعیف قوی رخ می دهد، بنابراین کنتراست واضحی بر روی تصویر ایجاد می کند و امکان شناسایی دقیق اجسام خارجی فلزی را فراهم می کند.

در نتیجه، تمایز بین فلز و ماده خارجی در آشکارسازهای جسم خارجی بسته به فناوری تشخیص و الگوریتم مورد استفاده متفاوت است. آشکارسازهای فلزی عمدتاً برای تشخیص اجسام خارجی فلزی استفاده می شوند، در حالی که آشکارسازهای اشعه ایکس قادرند طیف وسیعی از اجسام خارجی اعم از فلزی و غیرفلزی را به طور جامع تری تشخیص دهند.

علاوه بر این، با ادامه تکامل فناوری، برخی از آشکارسازهای پیشرفته جسم خارجی نیز ممکن است از ترکیبی از فناوری‌های تشخیص چندگانه برای دستیابی به تشخیص دقیق‌تر و جامع‌تر انواع مختلف اجسام خارجی استفاده کنند. به عنوان مثال، برخی از دستگاه ها ممکن است هر دو قابلیت تشخیص فلز و تشخیص اشعه ایکس را برای بهبود دقت و قابلیت اطمینان بازرسی ها ادغام کنند.